De Lachende Dokter
Drie dokters met een laptop voor zich keken me aan. Twee chirurgen en een oncoloog. Paul zat naast me. We mochten vragen stellen. Ik stelde vragen, maar de antwoorden lagen vast. Zij waren de wetenden, en als ik niet zou luisteren dan was ik overgeleverd aan kansberekening. ‘Maar’, vroeg de oncoloog aan het einde van het consult,…
Buitenland
Ik fietste door iemands buitenland. De man die ik passeerde liet zijn benen rusten op de picknicktafel waaraan hij zat. Voor hem een thermoskan koffie, achter hem zijn vrachtwagen met vreemd nummerbord. Het was nog rustig op de parkeerplaats van het Shelltankstation tussen Arnhem en Nijmegen. Hij was de enige. Ik was onderweg naar mijn…
Waterval
Toen ik op vrijdagnacht thuiskwam en mijn fiets in de schuur zette in de tuin achter mijn huis, klonk het geraas van een waterval. Het geluid was constant en bracht meteen een diepe rust, zelfs nadat mijn verstand me er al snel op wees dat het afkomstig was van de nabijgelegen snelweg. Ik besloot mezelf…
Meewind
Zon, eendenkuikens in de vijver, “Best of Both Worlds” op de oortjes; de neiging overviel me te gaan slalommen tussen de onderbroken strepen op het midden van het fietspad. Mijn hoofd barstte van de plannen en mijn fiets was snel. Meewind, maar dat ontdek je vaak pas op de weg terug. In Marioepol was diezelfde…
Jonge takken
Zaterdag lagen ze al eenzaam klaar langs de weg. De wortels op een kluitje, bijeengehouden met jute, de jonge takken samengebonden. De Sint-Martinuskerk torende er op de achtergrond als een kalm wakend oog bovenuit. Kwetsbaar als embryo’s op een petrischaaltje was het op de koude stoep bibberend wachten op het grote plaatsen. Het lot in…
Koude wind
Het was een heel gepriegel om elk van de tien vingertjes los van elkaar in de handschoentjes te krijgen. Telkens kropen er twee bij elkaar. We moesten er om lachen, maar het was nog vroeg en koud en mijn eigen vingertoppen trokken reeds wit weg. De riemen vastmaken om de voeten, de gordeltjes dichtklikken, de…
Vuur
Ik kwam thuis met kampvuurhaar en zand in mijn schoenen. Met een washandje probeerde ik de kleverige marshmallowresten van de ijskoude vingertjes van Maira te boenen terwijl ze op de wc zat. Om de laatste honger te stillen kookte ik een paar eieren en bakte de overgebleven vegetarische hamburgers van de avond ervoor in een…
Open veld
Ik was al een half uur aan het lopen toen ik bij een open veld kwam. Het lag aan de weg die door Sonsbeekpark voert en werd aan het einde begrensd door een stuk bos met hoge sparren. Het was een veld zonder nut. Er stond geen hek voor, er graasden geen koeien en het…
Hardlopen
De paden in het bos waren verworden tot modderige beken. Vijftig mannen in sportkleding passeerden me. Ze liepen hard. De blubber zat tot op hun ruggen. Sommigen groetten wat opzichtig opgewekt, anderen maakten een grapje, er waren er ook bij die zo in ademnood zaten dat het overleven was geworden, de ogen op standje niks.…
Jezelf zijn
Vandaag kwam de schoonmaakster kennismaken. Nog voordat ze zat vertelde ze ons waarom ze door haar vorige werkgever was ontslagen. Ze was graag zichzelf, en hield niet van kakkers. Gisteren had ze een antiek kastje kapot laten vallen bij een klant. Niet expres natuurlijk, maar de vrouw was wel verontwaardigd geweest. Dat vond ze jammer.…
Laden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.
Mijn blog volgen
Krijg nieuwe content direct in je mailbox.
