Deze winter ben ik gestopt met de Tony Chocolony. De Tony was niet meer voldoende om de toestand van mistroostigheid op te heffen. Alleen de Cote d’Or kan dit nog een beetje doen, maar dan wel enkel in hoge en pure doses. Want wanneer het troosten me mist, miezert het in me soms neerslachtig.

Wat blij maakt is zon, chocola, koffiedrinken, spullen kopen, aangeraakt worden, uit eten gaan, sporten. Het zorgt allemaal voor endorfine in het brein, zeggen ze – die van de msm dan. Tv kijken en binnen zitten, of eerste levensbehoeften halen bij het Kruidvat, zal dat wel niet doen. Ik ben een troostverslaafde, en de troost is helaas een beetje schaars dit jaar.

Endorfine is, naast een geluksbrenger, ook een pijnstiller en kan zo zelfs barensweeën draaglijk maken. Een wee, of woe, of weh, betekent pijn, zeer en smart. De leidster van de hypnosecursus die ik tijdens mijn zwangerschap volgde, vertelde me echter dat een wee een golf was waarop ik louter ontspannen hoefde leren te surfen, zodat de oxytocine haar werk kon doen. En omdat ik haar had besloten te geloven, gaf ik zo op een zaterdagnacht in 2018 het zeer golvende binnen, kalm en vredig al surfend de ruimte. Totdat die ruimte volledig gevuld was, en het leven als vanzelf naar buiten werd geperst.

Drugsverslaafden die Cold turkey proberen af te kicken, worden soms opgesloten in een kamer in een huis, en er niet uitgelaten voordat ze vergeten zijn waarom ze ooit gebruikten. Dit wordt ook wel gedaan met mensen die in een sekte hebben gezeten. Pas als ze helemaal gedeprogrammeerd zijn en niet meer onder invloed, mogen ze veilig hun huizen weer verlaten. Een andere optie schijnt narcose te zijn. Je hoeft dan alleen maar door een anesthesist in slaap te worden gebracht, om bij het ontwaken vrij te blijken van iedere afhankelijkheid.

Volgens mij zit ik in een mega-endorfineafkickprogramma, met oneindige golven om op te surfen. Misschien als ik geloof dat ik hier thuis enkel rustig hoef te blijven ademen en ze de ruimte moet geven, zal het leven uiteindelijk hopelijk pijnloos weer van binnen naar buiten worden gedreven. Zo niet, dan kan ik me gelukkig altijd nog met een narcosekapje in een diepe verlossende winterslaap laten brengen.  

16 januari 2020